Cronica fratrum Sancti Dominici in
Camporegio de Senis, |81r| 470.
Die 22 iulii 1735
Anno, mense, die supra dicto obiit in Domino, acuta correptus febre, frater Antoninus Magniali, filius Sanctę Marię Novellę, etatis suę quadragesimo primo. Requiescat in pace.
■ Registrato anche dalla cronica fratrum del suo convento: ASMN, I.A.2, Cronica fratrum Sancte Marie Novelle de Florentia vol. II (1666-1886), f. 127r: «Frater Antoninus... de Magnalis, ... cum e pisanis ad senensia maritima sub ęstivo et fervente nimis sole pervagatus esset, e succensione rapida malignantis febris oppressus in cęnobio Sancti Dominici Senarum... ad immortalem vitam pertransiit mense septembri 1735, quadragesimo suę etatis anno». Le due testimonianze dissentono circa mese di decesso (precedenza da accordare alla testimonianza senese?).
471. Anno 1735 die XI novembris obiit in Domino, divinis sacramentis munitus, febre violenta correptus, post breve duorum dierum cum morbo conflictati??m pater lector frater Donusdeo [Donus deo cod.] ser Batisti a Liciniano Chanarum, filius huius conventus, sexagesimo secundo ętatis suę anno. Toto vitę suę tempore ex quo ordini adscriptus fuit, tum religiosis tum sęcularibus sanctis pręluxit exemplis. Duodecim annorum spatio novitii<s> in perfecta legum nostrarum observantia instruendis pręfuit; quamobrem vocalis provincię pręmio ob bene navatam operam decoratus est. Prior semel conventus nostri declaratus; prudentię ac discretionis in gubernando specimen dedit, cum non modico divini cultus regularis observantię, ac domesticę oeconomię in recta bonorum temporalium administratione, profectu. Per plures annos monialium nostrarum monasteria, confessarii munus gerens, ad pietatem informavit. Ad conventum reversus, choro noctu [= noctuque scr. et corr.] diuque assiduus, confessionibus audiendis totum se dedit. Sęcularibus gratis<s>imus, nec non huius civitatis monialibus, quarum non paucas illustrissimo antistite iubente, in timore et amorem Domini privatis instructionibus confirmabat. Ecclesię nostrę decus argenteis fabrefactis et sacra sup<e>llectile auxit. Obiit sui desiderium et nobis et secularibus relinquens, et tumulatus fuit in sepulcro fratrum. Requiescat in pace.
|81v| 472.
1736
Die tertia decima augusti obiit pater frater Stefanus Macirmich ex provincia Ibernię, et exercuit in hoc conventu magna cum laude officium baccalaureatus. Requiescat in pace.
1741
Die vigesima nona mensis maii pater frater Alexander Francesconi, patritius sensensis, filius conventus, in quo exercuit officium camerarii per duos annos. Et pariter per dictum tempus fuit prior in conventu Sancti Thomę de Floriano. Post decubitum duorum annorum cum dimidio, diem clausit extremum, diemque iudicii expetet in tumulo sacerdotum prope sacellum Sanctę Rosę; ętaitis suę annorum triginta quatuor circiter.
474. Pater frater Ambrosius Beltramini, filius conventus. Qui pro tertia vice fuit prior in civitate tudertina, semel in conventu Sancti Spiritus Senarum et aretino. Ornatus bonis moribus, cunctis amabilis et gratus, |82r| ętatis suę annorum quatraginta duorum circiter. Susceptis de more ac devote sacramentis, animam Creatori suo reddidit in conventu Sancti Dominici de Perusio die XX mensis septembris 1741, ibique sepultus, expectans diem iudicii. Infirmitas dicti patris, iudicio medicorum, fuit causata a milsia impetrita, et ab eodem per duos menses et amplius libentissime tollerata atque cum debita resignatione divinę voluntatis.
|82v| 475. Obiit in Domino die 15 augusti anno 1744 frater Venantius Romolini, inter filios nostri conventus adscriptus. Hic Florentię humilibus ortus parentibus, Senis habitum nostri ordinis in statu fratrum conversorum induit, quem cum non modica nostri conventus utilitate per plures annos gestavit. Etinim [sic] in laboribus assiduus, in divino culto et decore domus Dei procurando sedulus, morum comitate, in agendis dexteritate, in officiis sibi creditis exequendis vigilantia, non modo fratrum verum et primorum civitatis animos sibi devinxit. Triginta pene annos insumpsit in custodia - ut aiunt - sacristię; eiusque pręsertim sollicita cura tum sacra supellex aucta |83r| tum Sanctissimi Rosarii cappella picturis exornata aspicitur. Tandem annum agens tertium circiter et sexagesimum, actata [aucta scr. et corr.] febre correptus, sacramentis rite munitus, spiritum Creatori resegnavit circa horam quartam decimam ipso festivo assumptionis Deiparę - quam impensi colebat - die. Eius anima in cęlum recepisse piissima Virgo pie creditur.
476. Receptus est ad patres suos die decima ianuarii [ianurarii cod.], anno ineunte 1745, rev.mus pater frater Thomas Silici, huius nostri conventus filius, optimus pater. Post exercitos scholasticos de more labores, magistrali laurea insignitus, in primariis ac florentissimis civitatibus ac conventibus, tam Romanę quam utriusque Lombardię provinciis, |83v| predicatoris ac divini verbi pręconis munus non modica cum laude exercuit. Dum Romę confessarium ageret ad inclitum Sanctę Chaterinę Senensis monasterium, ad quęsitoris fidei - vulgo inquisitoris - officium in civitate spoletana exercendum vocatur. Quo munere diligenter exacto, valetudine et annis gravatus, missionem petiit obtinuique. Senas cogitans ut ad suum hunc conventum quietis captandę cupidus remearet, dum in itinere Floriani apud suos fratres animi paulisper recreandi causa moratur, lethali ac repentino agressus morbo, naturę debitum solvit, annum agens tertium circiter et septuagesimum. Opibus quas honestis licterariis laboribus |84r| cumulaverat, nostrum potius quam sui sollecitus, non parum rei familiari nostri suique conventus profuit.
477. Die 21 mensis iulii currentis anni 1748 ex humanis sublatus est pater lector frater Raimundus Benci, dum annum ageret ętatis suę 61m. Is ex Marcello patre, viro conspicuę nobilitatis, in civitate Montis Politiani genitus. In ipso primęvo pubertatis flore, nostri sacrosancti ordinis clericalem habitum in hoc conventu Sancti Dominici Senarum, cui etiam addictus fuit alumnus et filius, ultro suscepit. Quo suscepto, in conventu et provincia nostra honestam duxit vitam; et quamvis mediocri fuisset ditatus ingenio, tamen demandata a pręlatis suis officia, qua sciverat et poterat sedulitate gessit, donec lenta febre - quam ethicen vocant - correptus, eaque pluribus |84v| mensibus actritus, quam ęqua animi patientia tollerasse conspeximus. Morbo medicinales adhibitas curas eludente, mortem appetere coactus quam integris pollens sensibus, lętus aspexit. Seraphicę pręsertim sanctę matris nostrę Catharinę patrocinio ab ipso non semel dum se cito moriturum novit, et dum vita florente fungeretur, ferventibus assiduisque votis implorato confidens, divinis paulo ante sacramentis de more refectus et confortatus; quę ipsemet, utpote qui mente adhuc vegeta viguit usque ad extremam vitę periodum expetiit, ac devoto mentis et cordis affectu lubens roborari ad extremum subeundum certamen gavisus est. Requiescat in pace etc.
|85r| 478. Exiquium vitę curriculum explevit die 22 novembris 1748 ab incarnatione dominica reverendus pater lector frater Hyacinthus Maria Avignanesi, huius conventus alumnus, ętatis suę annorum 71, hora 13 cum dimidio. E nobili prosapia Montis Politiani ortus, religiosus iste omnes cupiditates, quibus in hac lachrimarum valle veluti quibusdam fluctibus homines agitantur, magno animo edomuit. Humilitatem christianarum virtutum pręcipuam dilexit maxime, moribus lenissimis placidissimisque in conversando pręsertim dotatus fuit. Semel in hoc conventu ad prioratum erectus fuit, pluries vicarius et supprior. Pręfuit etiam conventui Sancti Spiritus huius civitatis, aliaque officia et dignitates exercuit. Assiduus in audiendis sęcularium confessionibus, atque per plures annos correctoris officium confraternitatis domini Ambrosii perfunctum est. Functiones ęcclesiasticas nunquam prętermisit. Dotatus voce clara, sonora et flessibili, optime in |85v| cantu firmo instructus; ob quam causam composuit et propria manu exaravit in carta pergamena varia officia novorum sanctorum et beatorum ordinis nostri, aliaque beneficia reliquit. Et post diutinam infirmitatem in abdomine defixam, pręcipue intestini recti profundam deulcerationem, vulgo fistola, divinis sacramentis susceptis, apud fratres suos sepultus fuit. Requiescat in pace.
479. Reverendus pater lector frater Deiphębus, e nobili stirpe de Venturinis, senensis, ętatis suę annorum 67, alumnus huius conventus. Post longam infirmitatem ab eo patientissime toleratam, provenientem ex hydrope in cancrena crurali versa, cum inflammatione partium illic existentium, mortalitatem cum immortali<ta>te commutavit die 15 ianuarii 1749. Is prior semel huius conventus atque plurium aliorum nostrę provincię electus fuit, prudentiaque ac discretione quam habebat rexit. Fuit vigilantissimus alumnus confraternitatis Sanctę Marię intra septa magni xenodochii huius civitatis. Infatigabili labore |86r| assiduus in officiis sibi creditis exequendis; maxime in officio camerarii, in quo laudabiliter se gessit, et non modicis propria manu congestis et in unum redactis monumentorum conventus voluminibus posteris reliquit. Sacristę munus per plures vices pari vigilantia et zelo exercuit. Sepulturę patrum, receptis de more sanctissimis sacramentis, traditus est. Requiescat in pace.
480. Pro dolor! Post quatuor dies a decubitu, divinis sacramentis susceptis, spiritum Creatori placidissime resignavit die 15 aprilis 1751, hora tertia circiter post meridiem, reverendus pater frater Ambrosius Ansanus Tantucci, patritius senensis, sacrę theologię magister, sanguinis nobilitate, morum pręstantia et doctinę excellentia, ętatis suę annorum 75, decus et filius huius venerabilis cęnobii. Is non solum per omnes scholasticos gradus cucurrit, et per varios annos successive pęnitentiarius Sanctę Marię Maioris de Urbe |86v| fuit, verum etiam varia, plausibilia a republica literaria opera typis mandavit stylo elegantissimo ad dilucidanda gesta divę Catharinę Senensis (quam magna devotione prosequebatur, et assidue in suo ore et corde gerebat adeo ut huius seraphicę virginis nomen cuilibet, familiari etiam, sermoni intermisceret) nec non aliorum sanctorum in lucem edidit, variaque manuscripta manu congesta reliquit, ita ut nunquam in otio visus fuerit, et merito inter doctores collegii senensis adscriptus fuit. A patribus huius cenobii fuit per duas vices in priorem electus, quo officio summa cum sinceritate ac religione diligenter obivit. Concionatoris manus atque panegiristę laudabiliter exercuit. Regularis observantię severissimus custos. In ecclesia in persolvendis et decantandis |87r| divinis officiis die noctuque assiduus fuit. Fuit etiam vigilantissimus alumnus confraternitatis Sanctę Marię intra septa magni xenodochii huius civitatis. Bibliothecę nostri conventus libris non paucis magnę existimationis in vita exornavit et in morte reliquit. Tandem post tot genera virtutum studiorumque emaciationem, pleuritide morbo correptus (vulgo attacco di petto) ad extremum subeundum certamen ingressus; quo patienter transacto, nobis et posteris suam indelebilem memoriam prodidit, atque in sepulcro patrum humatus iacet. Requiescat in pace.
Vita functo, ut dixi, uberiora fraternę pietatis officia erga ipsum non defuere, a sodalitate pręsertim Divę Catharinę Senensis, die 10 maii prędicti anni, cum ornatissimo funeris apparatu magnoque cęlebrantium concursu; atque supra templi ianuam talis posita inscriptio cernebatur:
|87v|
Inscriptio
F(tratri) Ambrosio Ansano Tantuccio ordinis Pręd(icatorum) theologię magistro
pietate, doctrina, integritate conspicuo,
quod s(anctę) Catharinę Senensis Roma deportati capitis historiam accurate conscripserit
acta ex antiquo codice translata suppleverit,
a [et?] calumniis vindicaverit,
eiusdem virginis sodalitium grati animi ergo
iusta persolvit.
■ (quam magna... intermisceret): lunga proposizione subordinata tra parentesi tonde nell'originale, che riproduco fedelmente.
■ Roma deportati capitis: cf. I. TAURISANO, S. Maria sopra Minerva e le reliquie di S. Caterina da Siena, Roma (Palombi Ed.) 1955, p. 50.