precedente successiva

Cronica conventus Sancti Dominici
de Fesulis OP

 ■  pars IV: fratres huius conventus defuncti et mortui, ff. 145r-168v (1418-1650) 

 

 

 

|f. 156v|

1570

135. Frater Bernardus Ioannis Baptiste de Bartolis civis florentinus, qui olim concionatoris funtus erat officio, cum diu egrotasset in Urbeveteri, tranxtulit se ad urbem Politianam, ubi tandem decessit die  *  *  *  novembris 1570.

136. Frater Desiderius Gasparis de Lenzis ex apoplexia obiit die 15 decembris 1570 in conventu nostro fesulano.

137. Frater Petrus Angelus a Caiano agri casentinatis, rhetor, philosophus ac mathematicus insignis, litteris etiam grecis a prime eruditus, obiit Genue extra ordinem, cum habitu tamen, anno 1570 more florentino, die  *  *  *  ianuarii. Qui etiam edidit regulas ad grecam linguam capessendam, et libellum qui ratio latine sciendi literas latinas inscribitas et alia nonnulla.

138. Frater Vincentius Tuccius, conversus, vir solertis in rebus agendis et gratus ammodo secularibus et magnatibus. Obiit in conventu nostro fesulano ex apoplexia amodum senex, die 8 agusti 1571.

139. Frater Silvester, conversus, de agro mugellano, vir bonus, obiit die 30 ottobris 1571 in conventu nostro fesulano ex morbo pleuretico, cum ageret annum 60m.

139bis. Frater Silvester Ludovici de Bracciano, qui obiit in conventu urbevetano die  *  *  *  decembris 1571, cum omnibus eclesie sacramentis devote sumptis.

140. Frater Petrus Felix Francisci de Caianis, vir probus et concionator, obiit apoplexia correptus prope episcopium civitatis spoletane, dum inviseret episcopum a quo accitus fuerat: erat enim eius theologus. Eius mors doluit ammodum cum pluribus viris eius civitatis; nemini enim nocuit, quinimo omnibus profuit. Mors eius fuit die VI iulii 1572.

141. Frater Bernardus Zenobii de Talduccis, dum esset Romẹ penitentiarius domini pape apud Sanctam Mariam Maiorem, diem obiit cum omnibus ecclesie sacramentis devote sumptis. Hic bonus pater fuit mediocris concionator et bone fame. Dies obitus eius fuit die 18 augusti 1572.

142. Frater Cherubinus Nicolai de Burattinis a Burgo Sancti Laurentii, cum esset supprior in hoc conventu diem clausit extremum die 27 iunii 1573, ex dolore viscerum per 18 horas laboravit. Hic pater fuit prior in conventu urbevetano, saxense, geminianense, spoletano et querquense; supprior in aliquibus conventibus, confessor monialium et magister novitiorum. Qui etatis sue annum agebat 62.

|f. 157r|

143. Frater Ioannes Bartolomei de Florentia. Hic bonus pater fuit prior in conventu querquensi et saxensi; fuit concionator. Qui obiit in Galliis die  *  *  *  1573, etatis sue annum agens  *  *  * .

144. Frater Seraphinus Fabritii Banchellus de Prato, vir ingeniosus, theologus et philosofus insignis, concionator non ingratus, lector in pluribus conventibus, magister studii perusini et prior in conventu geminianense, et vicarius provincie post obitum patris provincialis. Qui, cum esset regens in conventu Sancte Marie Novelle, infirmatus obiit die 14 aprilis 1574, etatis sue annum agens XLV.

145. Frater Ioannes Franciscus Francisci de Ceis obiit ex longa infirmitate in conventu Sancte Marie Novelle die 4 agusti 1575, annum agens LXVI. Qui quidem pater et vir industrius in agibilibus, iussu reveredissimi generalis in hoc conventu Sancti Dominici fuit assignatus.

146. Frater Dominicus Iuliani de Mazzettis a Porta, cum esset confessor monialium Senis decessit in conventu Sancti Spiritus die V augusti, cum esset annorum LXXIII incirca. Fuit autem hic pater olim prior conventus sassensis et supprior in pluribus conventibus et sindicus diligentissimus.

147. Magister frater Minias Raphaellis Miniatis, cum esset Ferrarie ad curam monialium Penitentium, ex merito obedientie reverendissimi et ad instantiam ducis ferrariensis, obiit ex febre ibide<m> die 13 ottobris 1575. Qui quidem pater, magnus predicator, in multis urbibus celeberrimus magno favore predicavit, presertim Romẹ, Venetiis, Florentie, Genue, Luce. Qui quidem Ferrarie per plures quadragesimas et adventus, et pluries infra annum, ita gratiose predicavit quod alter Paulus apud eos putaretur. Fuit autem declaratus magister in theologia et predicator generalis a reverendissimo fratre Vincentio Iustiniano, generali totius Ordinis. Adhec [= Adhuc] fuit in nostra provincia prior in conventu urbevetano, spoletano et narniensi.

148. Frater Raphael Pasquini, conversus, cum esset socius supradicti reverendi magistri Miniatis et quartana febre laboraret, animi tristitia absortus ob mortem supradicti magistri Miniatis, obiit die prima novembris 1575, sepultus Ferrarie in conventu Sancti Dominici ordinis nostri, ubi etia<m> iacet supradictus magister Miniatus. Quorum anime requiescant in pace.

|f. 157v| 

1576

149. Frater Petrus Thome de Casole, sacerdos, iuvenis, ex febre quartana decessit in conventu Sancte Marie ad Gradus ordinis nostri, 1576 die 6 aprilis.

150. Frater Thomas Marci Marcelli de Lenis, civis romanus, obiit in Campania Urbis[1] prope sexagenarius. Hic pater per multos annos vixit extra Ordinem, decessitque die  *  *  *  ottobris 1576.

151. Frater Basilius Buratinus a Burgo Sancti Laurentii, cum esset magister novitiorum in conventu Sancte Marie Novelle, doloribus coricis invasus, intra paucas horas obiit in dicto cenobio. Hic reverendus pater prefuit prior cenobio pisano, senensi et politiano, et etiam suprior[sic] et magister novitiorum in pluribus locis. Die X iunii 1577 obiit.

152. Frater Placitus de Volaterris, cum esset parochus [parachus scr.] in conventu Sancti Dominici de Perusio, obiit in dicto conventu die  *  *  *  ottobris 1579. Hic multos vixit sine querela bonus vir.

153. Frater Ioannes Baptista Ioannis, conversus, obiit die 23 martii 1580 in hoc conventu ex applopexia correctus [= correptus], cum esset annorum 76. Vir iste conversatus est in religione satis competenter bonis moribus. Dicebatur "Poeta", nam composuit quasdam commedias lingua tusca, qua ornatus erat, et quedam alia.

154. Frater Ciprianus Petri de Buonaccursis, cum esset assignatus in isto cenobio, infirmatus morbo pestilentiali, cum esset annorum circa 63, correctus [= correptus] tali infirmitate ivit ad superos in conventu Sancti Marci Florentie. Qui quidem pater erat bonis moribus adornatus. Obiit autem die IIa augusti 1580. Requiescat in pace.

155. Frater Michael magistri Michaelis obiit in hoc conventu die 4° aprilis 1581 cum omnibus ecclesiẹ sacramentis.

156. Frater Ioannes, conversus, de Valle Arni, obiit in hoc conventu die 31 ianuarii 1582.

157. Frater Alexius, conversus, de Fibialla, obiit in conventu Sancti Spiritus de Senis die 29a settembris 1582.

158. Frater Sylvester de Barzis a Villa Basilica, concionator et musicus, ciragẹ et podagre morbo diu laborans, tandem cum omnibus ecclesiẹ sacramentis in cẹnobio miniatensi decessit die 10 februarii 1582 more florentino.

159. Frater Bernardinus a Casule, visceris morbo - vulgo rosolia - affectus, hoc anno 1582 more florentino, die 21 februarii in conventu lucensi obiit.

160. Frater Iulianus de Fivizano, conversus, cum quereret eleemosinas, volens se lavare circa pedes in fluvio Sevẹ, demersus est, cum recepisset [recepesisset scr.] sacramenta biduo ante. Et reliquit merentes fratres, quia bonus et frugi[2] erat et ad omnia utilia aptus. Sepultus est in ecclesia nostra Burgi Sancti Laurentii die 10 iulii 1584.

|f. 158r|

1585

161. Frater Archangelus Baldini sacerdos, senex, factus iampridem filius huius conventus, mortuus est die 12 ianuarii 1585 a Nativitate in conventu Sancti Marci, ubi comportatus est ẹger, laborans calculo in vesica. Fuit vir doctus, prẹsertim in literis humanioribus. Compilavit compendium historiarum prẹcipuẹ sacrarum ab orbe condito ad sua tempora. Docuit fratres grammaticam et literas elegantes per multos annos satis erudite et egregie et cum laude, et reliquit exempla religionis et pietatis; receptis omnibus sacramentis ecclesiẹ in morte sua.

162. Frater Ioannes Aurificis, senex, sacerdos, obiit in conventu nostro Civitatis Castelli cum omnibus sacramentis ecclesiẹ, in senectute bona anno 1586 a Nativitate, die 20 februarii.

163. Frater Vincentius Erculanus, episcopus primum Sarni et post Imolẹ, ultimo Perusiẹ suẹ patriẹ; obiit Perusiẹ die 29 ottobris 1586, senex, cum pervenisset ad annum septuagesimum. Vitẹ sanctitate, doctrina et sapientia singulari prẹditus. Huius viri eximii laudes toto orbi cẹlebratẹ numquam satis explicari queunt; fuit enim mirabilis et venerabilis omnibus. Habitum religionis accepit in hoc conventu anno vigesimoprimo suẹ ẹtatis. Artibus et philosophia eruditus. Prefuit prior multis conventibus, ut Florentiẹ, Romẹ, Lucẹ, Viterbii. Fuit etiam provincialis romanus et diffinitor in uno capitulo generali. Conventum et ecclesiam Sanctẹ Mariẹ super Minervam ab imminenti periculo liberavit sua prudentia et sanctimonia post Pauli IIII obitum [† 18.VIII.1559], cum magna armatorum hominum manus in eam evertendi diripiendique causa irruisset. A Pio V fuit factus reformator Cisterciensium monachorum  in Etruria; ab eodem pontifice fuit constitutus visitator conventuum Ordinis nostri in Flandria et inquisitor apud omnes provincias transalpinas. Et postea ab eodem Pio V creatus est episcopus Sarni, et factus est visitator ab eodem episcopatuum Campaniẹ; et ab eodem pontifice missus est cum cardinali alexandrino legato ad reges Galliẹ, Hispaniẹ et Lusitaniẹ. A Gregorio XIII translatus ad episcopatum Imolẹ, quem aliquandiu administravit summa cum laude et virtute. Et cum quẹreret eum resignare, ab eodem pontifice translatus est ad episcopatum Perusiẹ, quem administravit summa pietate; et quẹsivit paulo ante obitum eum resignare, nec impetravit. Sepultus est Perusiẹ in ecclesia nostra.

|f. 158v|

1589

164. Frater Alexander Guidottus Lucensis, Pisis obiit die 4 ianuarii 1589, cum functus esset officio prioris in aliquibus conventibus.

165. Frater Andreas de Molazano obiit senex cum degeret socius confessarii Burgi in monasterio Sancti Laurentii, ubi per plures annos moratus multos labores subiit cum laude non parva; fuit enim etiam plebanus eiusdem ecclesiẹ aliquo tempore, et in omnibus se virum strenuum prebuit. Et tandem, cum aliquandiu podagra et senectute laborasset, receptis ecclesiẹ sacramentis diem clausit extremum die 15 augusti 1589.

166. Frater Petrus Filippus Gianfiliaccius obiit in hospitio Vallis Calci in agro pisano; erat enim assignatus Pisis. Vir ẹtate ad senectutem vergente, functus est officio prẹdicandi cum laude. Acceptis aecclesiẹ sacramentis, devote decessit die 23 septembris 1589.

167. Frater Thimotheus de Parma obiit die 26 octobris 1589 in Aprutio in civitate Chieti, prior conventus eiusdem urbis, siquidem in ea provincia reformationis gratia diu moravit. Erat enim vir devotus, et labores religionis libenter et alacri animo tulit, serviens Deo cum humilitate; et ad senectutem attigit bonum exemplum posteris relinquens.

168. Frater Antonius Brottius, conversus, obiit die 12 aprilis 1590 in conventu Sancti Marci Florentiẹ, acceptis devote ecclesiẹ sacramentis, vir iam ad senectutem vergens. Fuit devotus, humilis et labori nihil parcens, integritate vitẹ exemplaris, strenuus et virtute prẹditus.

169. Frater Baccius, conversus, de Corsagna, obiit die 18 decembris 1591 in conventu pratensi, acceptis devote ecclesiẹ sacramentis, cum esset iam senex et diu humiliter in sua vocatione religioni et Deo in primis famulatum exhibuisset.

170. Frater Franciscus de Bagno obiit die 23 decembris 1591 Romẹ in conventu Sanctẹ Mariẹ super Minervam, cum esset confessarius monasterii Sanctẹ Catharinẹ, iam senex catharro absumptus paulo ante acceptis poenitentiẹ et eucharistiẹ sacramentis occasione iubilei plenarii concessi ab Innocentio nono. Fuit vir devotus, functus officiis religionis, prioratu et confessariatu cum laude.

|f. 159r|

1592

171. Frater Petrus de Luca, vulgariter nuncupatus Ammazzalvero, obiit die 16 iulii 1592 in conventu lucensi, ubi ex hoc coenobio exemptus filiationem contraxerat. Fuit bonus conversus, suis compatriotis satis charus. Decessit sacramentis ecclesiẹ devote susceptis, cum ad senectutem pervenisset.

172. Frater Martinus, conversus, districtualis florentinus, perperam Salviati dictus, obiit die 21 novembris in hoc coenobio, omnibus ecclesiẹ sacramentis devote receptis, cum iam esset senex octogenarius vel potius nonagenarius. Multos labores sustinuit et in sudore vultus panem comedit; patienter suam ultimam ferens infirmitatem, cum per aliquot annos laborasset tibia effluente.

173. Frater Franciscus de Goris, clericus florentinus, iuvenis, cum studii causa ex hoc suo conventu ad coenobium Sancti Miniatis al Tedesco una cum nonnullis aliis sodalibus se contulisset, quadam die - scilicet sequenti post Assumptionem Beatẹ Mariẹ Virginis - sequutus socios et lectorem suum ad Arnum, noluit imitari coeteros ut se lavaret in flumine, quia territus in somnio timebat. Itaque deambulans iuxta fluenta, tandem constituit pedes tantum lavare; sed a gurgite correptus, submessus est supplicibus manibus sublatis in coelum, magno dolore omnium tum propter casum acerbum tum ob vitẹ exemplum et doctrinẹ expectationem. Pridie sacramenta poenitentiẹ et eucharistiẹ receperat; itaque pie creditur divina providentia pro ipsius salute hoc disponente factum, ut de hac periculis plena vita ad foelicem et beatam transferretur, relicto sui exemplo et bono odore religionis et devotionis ac morum bonorum, exactis annis pluribus in sancto Ordine inde ab adolescentia prima. Obiit die 16 augusti 1593.

174. Frater Sebastianus Pagnius de Burgo Sancti Laurentii, sacerdos et senex sexagenarius, obiit die 15 iulii 1593 morbo renell, quo diu laboraverat magna patientia; recepit sancta ecclesi sacramenta poenitenti, eucharisti et extrem unctionis. Tota fere vita fuit magister novitiorum dignissimus, et doctus ac optimis moribus. Prdicatione et exemplo dificavit proximum. Et multa bona opera fecit, prsertim huic coenobio: murum extulit vine suo labore ex prcio fructuum quos inseruit sua manu. Vir per omnia laudabilis.

|f. 159v|

1594

175. Frater Ioannes Baptista Grimaldus Ianuensis obiit in Terra di lavoro Regni neapolitani, in conventu Sanctẹ Mariẹ Gratiarum Argentii[3]  - quod est oppidum nobile -, ẹtatis supra trigesimum annum, cum laborasset diu scabie inveterata atque adeo in vulnera recrudescente. Hic post professionem emissam, migravit ad patriam ut patrem adiuvaret in suis ẹrumnis; et cum per nonnullos annos navasset operam philosophiẹ ac theologiẹ, evasit concionator illustris, quos in provincia Lombardiẹ appellant "de lista". Pluribus in locis ac Neapoli concionatus est cum laude. Ac demum devote omnibus ecclesiasticis sacramentis acceptis, ingressus viam mortalium ex hac vita decessit cum pietate. Hc accepi a reverendo admodum patre lectore fratre Angelo Basello ex Quintiano, qui interfuit eius ultim aegritudini, et bona omnia de ipso testatus est. Obiit autem mense maio 1594.

176. Frater Thomas de Tereglio, ex comitatu lucensi, obiit 15 die decembris 1595 in poenitentiaria Sanct Pudentian Rom, ubi erat poenitentiarius. Vir doctus utpote qui lector, prdicator ac vicarius perusin inquisitionis extiterat, bonum exemplum reliquit. Prior conventus Sancti Miniatis fuit, et demum receptis ecclesi sacramentis ad meliorem vitam evolavit, non admodum senex.

177. Frater Thomas Matthei, sacerdos, obiit in conventu civitatis Castellin, annis superioribus circa annum 1591, tempore autumnali. Vir eruditus, prudens, devotus, virtute et bonis moribus prditus, et his de causis ab omnibus amatus, tatis supra trigesimum annum. Studiis operam dedit, humiliter in officio hospitarii se gessit cum sedulitate, et charitate servivit fratribus suis. Demum receptis sanctis ecclesi sacramentis, ad meliorem vitam evolavit.

178. Frater Cosmas Oricellarius...


[1]  in Campania Urbis: nella campagna romana? Da intendere invece - ritengo - "nella regione Campania, appartenente alla città di Roma", ovvero all'antica geografia politica del Patrimonio di San Pietro. Campania e Maremma (territori oggi delle province Frosinone e Latina) erano regioni meridionali del Patrimonio di San Pietro, che confinavano col Regno di Napoli. Nulla a che vedere con l'attuale "Campania", regione della Repubblica Italiana, allora sotto il nome di Terra Laboris («Frater Ioannes Baptista Grimaldus Ianuensis obiit in Terra di lavoro Regni neapolitani...», n° 175).

Leggi e integra → ..\governo\campani1.htm

[2]  frugi: antica variante aggettivale di frugalis, leggo nel dizionario latino!

[3]   Argentii: in diocesi di Sant'Agata dei Goti, prov. di Benevento. Cfr. Rationes decimarum Italiae. Campania, Città del Vat. (Studi e testi 97) 1942, 528b, voce 'Argentium'.


precedente successiva