Cronica fratrum Sancti Dominici in
Camporegio de Senis,
428. Frater Laurentius Caldi, conversus. Religiosus bonus, activus in omnibus et maxime in arte sutoria. Bene affectus erga ecchlesiam et sacristiam, ubi plura utensilia fecit, et per multos annos officium subsacriste fideliter et diligentissime exercuit. Quietus etiam et devotus fuit. Vixit annos 53, et tandem die 11 mensis octobris, omnibus munitus sacramentis mortuus est, et in sepulcro fratrum tumulatus. Requiescat in pace. 1679.
■ n° 428: nuova mano di cronista, alquanto dissoluta.
|69v| 429. Die 1 martii 1681 a nativitate Domini vita functus est admodum reverendus et venerabilis pater frater Carolus Ghe??ius Burghesius, ętatis suę ann(orum) 74. Qui pluribus prefuit conventibus, et presertim conventui Sanctę Marię ad Gradus et huic conventui, ubi circiter mille scuta exspendit sui depositi, ex quibus multas pretiosas supellettiles argenteas exstruxit et cappellę D.ę se??phię sanctę Chaterinę dicavit, ut videre est in libro inve<n>tariorum(?) sacristię. Fuit vir multę existimationis, et factus diffinitor in capitulis provincialibus. Ad capitulum generale Valentię celebratum anno 1649 etiam diffinitor a provincia nostra Romana missus fuit, ubi de ??? negotia tractavit. Fuit magister in provincia cum loco et voce, et ab Alexandro sectimo P.M. [= pontifice maximo] fuit penitentiarius Sanctę Marię Maioris institutus, ubi multo tempore onus illud honorifice portavit. Tandem chiraga affectus et senio confectus, ad hunc suum originalem conventum rediit ut sua ipse reciperet ossa. Requiescat in pace.
Vide ante pagina 75 in signo *
■ a nativitate Domini: computo dell'antico stile ecclesiastico a partire dal 25 dicembre.
■ Alessandro VII [sectimo, così scrive il cronista! sectendecim in n° 436], senese, papa 1655-1667.
■ chiraga: cf. Uguccione da Pisa [† 1210], Derivationes II, 240 C195 §4: «... et hec ciragra, manus infirmitas».
■ La medesima mano che scrive le biografie nn. 428 († 11.X.1679) e 429 († 1.III.1681), scriverà anche n° 431 († 1.IV.1687) e in pag. 75 integrerà la biografia n. 439 († 17.XI.1682), che a giudizio del cronista doveva esser qui collocata, ovvero a seguito di n° 429 («Vide ante pagina 75 in signo *»); mentre ora segue n° 438 († 13.II.1691) e precede n° 440 († 4.VIII.1694). Bell'esempio della difficile complementarità tra cronisti a lavoro, tempi di decesso e tempi di redazione della notizia. Ma... chi ricontrolla il codice reale, occhio alla sequenza dei fascicoli!
|70r| 430. Reverendus pater frater Antoninus Accarisius, patritius senensis. Fuit vir religiosus non ordinarię existimationis, etiam apud seculares, ob vitę suę integritatem; regularis observantię custos et in regimine conventus vigilantissimus. Pręfuit in hoc conventu quatuor vicibus, aliis vero fuit sacrista, sindicus, economus et novitiorum magister. In ecclesia assiduus, tam in decantandis divinis die noctuque quam in confessionibus audiendis. Multa bona fecit huic conventui: vineas arboresque plantavit, duas domos a fundamentis ędificavit et claustri duarum partium pavimentum restauravit. Item altaria duo restauravit: unum quod dicitur del Crocifisso de familia Burghesiorum, et aliud familię de Venturinis. Chorum ditavit ornamentis, sicut et omnia ecclesię altaria. Post multos tandem labores infirmitatesque patienter suffertas, pervenit ad ultimam. In quam, sacrosanctis sacramentis ecclesię devotissime receptis, obdormivit in Domino die 6 ianuarii 1685 a nativitate, etatis suę 68, et in tumulo fratrum sepultus est. Requiescat in pace.
■ n° 430: nuova mano di cronista, molto regolata.
431. Die prima aprilis 1687 obdormivit in Domino frater Philippus Taucci, conversus, de Casentino, etatis sue annorum 84. Fuit religiosus bonus et devotus, valdeque laboriosus. Et receptis omnibus sacramentis, placidissime moritur die supradicta, et in sepulcro fratrum tumulatur.
|70v| 432. Die 31 augusti anno Domini 1688 ad vitam aeternam transiit reverendus pater frater Reginaldus Pecci, patritius senensis, annorum 41. Et omnibus sacramentis munitus, in pace requiescit, hic tumulatus in sepulchro patrum.
■ Alla foliazione, qui si aggiunge anche la paginazione (pp. 71-109: 1688-1770), sino a fine codice. Seguo foliazione (ff. 70v-90v).
Da n° 432 altra mano, molto regolata.
433. Die 31 decembris anno salutis 1688 ad statum aeternitatis elapsus est reverendus pater lector frater Desiderius, ex nobilissima et antiqua familia dicta Azzolini Ugurgieri. Comsumpsit virtuose annos ętatis suę septuaginta et novem. Excellentissime exercuit per plures annos concionatoris munus. Huic conventui multa bona patrimonialia ex hęreditate reliquit, ut suę familię ultimus. Tandem senectute confectus et mensibus plusquam triginta in lectulo iacens, sacramentis omnibus corroboratus, eius spiritus in pace requievit et in sepulchro patrum et aliorum filiorum huius conventus tumulatus fuit. Alterum habuit fratrem germanum videlicet patrem magistrum Isidorum Ugurger(ium), qui eum in morte pręvenit die 4 ottobris 1665.
434. Die 20 iulii 1689 pater frater Vincentius Ludovicus Carrara, lucensis, in conventu Sancti Blasii Tuderti febri diuturna correptus, ad vitam transivit aeternam omnibus sacramentis munitus. Annorum 55. Vir fuit eximię exemplaritatis, et in laboribus vitam transiit subeundo pluribus in locis munera supprioris, magistri novitiorum; et parochiani vices gerens |71r| adhuc, hoc in munere vitam finivit. Suę regulę observantissimus custos, pręcipue in esu carnium dum bene valebat. Requievit tandem cum patribus suis.
■ Nota l'insolita, e tardiva carica ad un frate dell'ordine domenicano, della funzione di parroco, o di viceparroco. Per lo più affidata, nei primi secoli, nei conventi con parrocchia, a un presbitero secolare.
435. Die 8 augusti improvisa morte ad ęternam vitam transiit pater Ioseph Pinocci, anno Domini 1689. Filius huius conventus. Sepulturę traditus est in cęnobio Sanctę Catarinę Pisis, ubi adhuc erat supprior, et per multos annos ęconomiam habuit eiusdem conventus. Anno erat ętatis 45 quando fuit e terra sublatus.
436. Die 20 martii, hora circiter quinta, omnibus opportune sacramentis et aliis devotionibus munitus, transitum fecit ad patres admodum reverendus pater magister in provincia frater Bonaventura Borselli, civis senensis, annorum ocuaginta et(?) menses quinque, huius almi cęnobii filius; et hic moriens, sepulturę traditus est in sepulchro patrum.
Fuit vir omni ornatus virtute, regularis observantię custos; pręfuit in hoc conventu, in quo cucurrit etiam per omnes gradus scolasticos. Pręfuit per biennium in hac Romana provincia. Romę confessor monialium Sanctę Catarinę et Humilitatis, et per annos sectendecim pęnitentiarius Sanctę Marię Maioris. A fundamentis erexit altare sancti patris nostri Dominici in nostra ecclesia. Novitiatum extruxit, exornavit, et omnibus necessariis providit suppellectilibus. Bibliothecę nostrę annuum reditum firmavit scutorum viginti, et tandem libris variis replevit. Requievit in pace, febri correptus continue per dies quinque, et mortuus est in obsculo Domini anno 1690.
■ Fuit vir: capoverso (o accapo!) originale, rarissimo, pressoché il primo - mi pare.
437. Die 23 augusti, hora circiter 2a noctis, ex ergastulo corporis in libertatem filiorum Dei transiit anima reverendi patris lectoris |71v| fratris ??odati Ma??? Bohemensis. Qui suam professionem emisit in conventu lithomericensi die 31 iulii 1668. Fuit hic confessarius inclitę nationis alemannę per annos ferme quatuor. Fuit exemplaris plurimum, quietus atque humilis. Annos habens 42, febri acutissima correptus, post octo dies ab infirmitute sua, sacramentis omnibus munitus obdormivit in pace, et fuit sepultus in sepulchro patrum nostri conventus anno salutis 1690 die 24 augusti.
Adfuit funeribus illustrissimus dominus Corsilianus cum omnibus colleghis nationis, ut mos est. Corpus defuncti honoraverunt nedum pręsentia (ut dixi) sed adhuc donavere quatuor faces cęrę albę ex Venetiis, et candelas sex altari maiori; fracmenta quę ex cera superaverunt, pro sacristię usu remanserunt. Et ultra missas conventus, alię adhuc celebratę fuerunt iin eiusdem suffragium.
■ primo rigo di 71v resecato, o parzialmente riprodotto nel microfilm a mia disposizione.
■ lithomericensi = Lithomerium = Litoměřice (Leitmeritz in tedesco), oggi città della Repubblica Ceca, in Boemia, capoluogo dell'omonimo distretto; diocesi suffraganea di Praha. Sul convento domenicano: Indices generales, AFP 51 (1981) 234a-b (alla voce "Leitmeritz", in tedesco).
438. Die 13 februarii anno salutis 1691 a nativitate, obiit frater Petrus Maria, conversus, annorum 72. Filius huius conventus, et omnia sacramenta habuit et sepultus fuit in sepulchro fratrum nostrorum.
* Prędictus frater Petrus Maria Buonfanti, conversus, in principio ebdomadę Passionis hanc a Domino gratiam obtinuit ut eius anima appareret reverendo patri fratri Angelo Campelli, filio eiusdem conventus, |72r| religioso optimis moribus; quem obnixe depręcatus est ut San<c>tam Mariam Angelorum visitaret, circumeundo Portiunculam, pro liberatione eius animę a pęnis purgatorii. Ipse quasi somnium, et non apparitionem reputans, subrisit. Denuo(?) eum obiurgans acriter, apparuit męstissima et dolens quod promissionem non expleret, sed tantum recitasset officium mortuorum pro ea. Ipse iterum promisit explere votum et promissionem, et die 29 aprilis eiusdem anni adimplevit. Et amplius ei non apparuit. Unde credimus pie ex divina miseratione liberatam.
De tali apparitione adest authentica fides apud Silvestrum Roberti, notarium apostolicum fulginatem, factam Assisii. Ita per epistolam(?) ad me trasmissam, certiorem me fecit sub die 12 augusti 1692 prędictus reverendus pater Angelus Campelli, concionator in nostro conventu Tuderti, scriptam propria manu, et ex alia parte manu propria prioris eiusdem conventus.
Frater Iulius Lud(ovicus) Andreocci, lector moralis et secretarius consilii, ad perennem memoriam pro posteris manu propria pro fide subscribit.
■ in principio ebdomadę Passionis: 8 apr., dom. delle Palme, nel 1691.
■ męstissima: l'aggettivo femminile rinvia implicitamente, mi pare, ad anima (di fra Pietro).
■ Iulius Lud(ovicus) Andreocci † 6.VII.1724 (infra n° 462).