precedente successiva

Cronica conventus Sancti Dominici
de Fesulis OP

 ■  pars II: priores qui in hoc conventu erunt pro tempore, ff. 49r-56v (1407-1655)  ■

 

 

 

|f. 54v|

78. Frater Niccolaus Sermartellius electus est et confirmatus prior huius conventus die 9 augusti 1586, confirmatus a reverendo patre provinciali fratre Antonino Brancuto, et functus est officio suo usque ad diem 8 mensis iunii 1588. Deinde profectus est ad studium perusinum magister studiorum.

79. Frater Ioannes Baptista Aldobrandinus electus est prior huius conventus die 10 iunii 1588, et accepit confirmationem a reverendo patre provinciali magistro Paulo Cortonensi die 1a iulii sequentis, et accepit officium die 6 eiusdem mensis. Functus est officio usque ad diem 22 mensis iunii 1591; deinde factus est supprior coenobii Santi Marci de Florentia.

80. Frater Antoninus Bertius electus est prior huius conventus die 24 iunii 1591, et accepit confirmationem a reverendo patre provinciali fratre Hieronimo Soldano die 13 iulii sequentis; rescripsit, et rursus prẹcepto et censura iussus subire onus iniunctum coactus est parere mandatis. Itaque cum literẹ ei exhibitẹ essent, die 24 iulii paruit et die sequenti se huc contulit. Postea die 24 decembris 1592 renunciatus, magister novitiorum romani coenobii Minervẹ Romam ad munus suum obeundum perrexit.

81. Frater Ioannes Baptista Aldobrandinus Florentinus electus est prior huius coenobii, et die 12 februarii confirmatus a reverendo admodum patre provinciali fratre Dominico Rubeo Florentino, licet de Bononia a vulgo nuncupato quia inde oriundus (sed ipse est de Rossi, qui Florentiẹ armis sub divo Petro Martire fidem catholicam defensabant); et consequenter assensit prẹcepto die 18 eiusdem 1592, hora prima noctis; et accessit huc ad onus suum subeundum die 27 eiusdem mensis, sabbato quinquagesimam prẹcedenti. Et hẹc est secunda prẹpositura, idest secundus magistratus eius in hoc conventu. Tempore autem intermedio inter primum et secundum hunc prioratum, ipse extitit Romẹ magister novitiorum super Minervam coenobii. Postea die 24 septembris 1595 renunciatus est prior pistoriensis, et coactus consilio sapientum et seniorum annuit modeste ac verecunde pro sua humilitate, declarans manifeste omnibus se cupere magis subesse quam prẹesse - egregium sane his temporibus virtutis et religionis exemplum. Utinam talibus monitoribus utamur; strenue nos et rem publicam gereremus. Mittat Dominus huiusmodi pastores!

|f. 55r|

82. Frater Maurus Lorinus Florentinus ex suppriore Sanctẹ Mariẹ Novellẹ electus est prior huius coenobii die 27 septembris 1595, et confirmatus a reverendo admodum provinciali patre fratre Antonino Brancuto Perusino. Assensit prẹcepto die ultima eiusdem mensis, et die 5 octobris huc se contulit ad munus suum exequendum.

83. Frater Hyeronimus Francisci Rosatus postulatus fuit et confirmatus prior huius conventus a magistro Paulo Signorellio provinciali Romano in conventu gradensi, et acceptavit prioratus officium die 30 ianuarii 1598, et die 2a februarii possessum sumpsit. Hic cum plurima polleret prudentia regiminis, laborans oculorum morbo, coactus prioratui cedere; atque proinde die 7a augusti 1600 officio renunciavit, et monialium monasterii confessarius effectus est apud Sanctum Miniatem.

84. Frater Sanctes Tosinus electus fuit prior huius conventus 2a vice die 12 augusti 1600, et confirmatus Viterbii in conventu gradensi a reverendo provinciali Romano fratre Filippo Brandolinio. Sed tamen authoritate summi pontificis renunciatus est confessarius monialium Sanctẹ Mariẹ Magdalenẹ Romẹ; qui prius postulatus anno 1598, confirmatus in priorem eiusdem conventus a reverendissimo generali magistro Hypolito Maria Beccaria fuerat, sed iussu summi pontificis Clementis 8i prepeditus fuit et renunciatus eiusdem monasterii confessor, egre ferentibus electoribus eiusdem conventus.

85. Frater Antoninus Bertius die 23 septembris 1600 conventus nostri 3° iam electus est prior; electio vero a provinciẹ antistite, frate Philippo Brandolino, in cenobio Minervẹ Romẹ firmata est die 7a ottobris. Ille igitur iussus lectoris teologi partes dimittere - quas tunc temporis agebat in conventu Sancti Marci - et id munus adire prẹcepto compulsus et suasus amicis assensit die 12, receptusque in coenobio fuit die 14a. At die 26 iunii 1602 renunciatus baccalaureus studii perusini, prefecturam deserere necesse habuit.

86. Frater Laurentius Mini a patribus huius cnobii electus fuit mense iulii 1602, et confirmatus a provinciali fratre Ioanne Baptista Aldobrandini. Perfecit tempus triennii.

|f. 55v|

87. Frater Archangelus Orlandini fuit electus prior a patribus huius cnobii mense augusti 1605 et confirmatus fuit, sed renuit eo quod munus penitentiarii obiret.

88. Frater Cherubinus Baroncini electus fuit prior a patribus huius cnobii mense octobris 1605 et confirmatus Perusii a patre provinciali fratre Dominico Landi. Perfecit triennium sui officii.

89. Frater Dominicus Papi a patribus huius cnobii prior electus fuit mense octobris 1608 et Bevani confirmatus a patre provinciali fratre Davide da Casoli. Anno subsequenti obiit die quartadecima augusti 1609.

90. Frater Michael Arrighi mense septembris 1609 electus fuit prior a patribus huius cnobii et confirmatus Rom a patre provinciali fratre Ambrosio Brandi; renuit, eo quod munus theologi substinens doceret in alma Academia florentina.

91. Frater Nicolaus Pandolfini die undecima octobris 1609 a patribus huius cnobii prior eligitur, et Rom in cnobio super Minervam die decimaseptima mensis eiusdem confirmatur a patre provinciali fratre Ambrosio Brandi Romano. Assensit electioni die vigesimatertia novembris eo tempore quo recepit confirmationem qu ipsi tradita est redeunti e Bononia, quo aliquandiu demoratus in negociis cnobii huius distentus est; et ex itinere reversus, recipitur a patribus et fratribus omnibus non mediocri animorum alacritate. Die autem vigesima secunda octobris 1612 renunciavit officio, eo quod confessarius monialium Sancti Dominici de Florentia constitutus est.

92. Frater Reginaldus Cecchinus eligitur in priorem post ipsum Nicolaum Pandulfinum, cum esset a confessionibus in monasterio Santae Catharinae Senensis in civitate Florentiae, qui post ipsam confirmationem subiit onus officii die  *  *  *  anno MDC  *  *  * .[1]

|f. 56r|

Iesus Maria

93. Frater Petrus Martyr Ceffinius eligitur in priorem die  * * *  iulii, anno vero MDCIIXX[2]; qui confirmatione accepta, suscepto onere functus est officio suo. Qui dum esset prior, emptum fuit praedium ultra flumen Greve, loco - ubi dicitur - Sancti Lazzari.

94. Frater Timotheus Rontinus electus et confirmatus prior nostri conventus; subiit onus prioratus anno MDCXVIII die  *  *  *  augusti.

95. Frater Michael Arrigus, magister sacrae theologiae, electus prior huius conventus. Post ipsam confirmationem, onere suscepto die 26 septembris anno MDCXXII, aliquot mensibus transactis libenter et ultro munus ipsum deposuit.

96. Frater Nicolaus Pandolfinus altera vice in priorem electus et confirmatus, anno MDCXXIII die 25 aprilis functus est officio suo.

97. Frater Thomas Antinorus electus pro priore. Postquam confirmatus fuit et per aliquot menses suum officium substinuisset, datus studii magister, onere deposito novum munus est amplexus. Subiit prioratum anno MDCXXVI, die X iulii.

98. Frater Petrus Martyr Ceffinius iterum eligitur et confirmatur in Priorem anno MDCXX  *  *  *  die *  *  *  partes sui officii agere caepit.

99. Frater Hyacintus Nuti de Villa quae dicitur Ronta assumptus fuit et confirmatus in priorem. Qui dum suo munere fungeretur, pestilentia sublatus, anno MDCXXX die  *  *  *  interiit.

100. Frater Sanctes Botti e civitate Florentiae electus et confirmatus prior, die  *  *  *  anno MDCXX *  *  *  suum onus exercere caepit.

101. Frater Hyacintus Ansaldius electus et confirmatus in priorem anno MDCXXX, die  *  *  *  fungi caepit officio suo et ad exitum usque perduxit.

102. Frater Anselmus Sirigattus e civitate Florentiae electus et confirmatus in officium prioris, illud caepit agere anno Domini MDCXXXX, die  *  *  * , atque suum pensum absolvit triennale.

|f. 56v|

Iesus Maria, MDCXXXXII

103. Frater Sanctes denuo Botti eligitur et confirmatur in priorem huius conventus. Qui caepit fungi sui muneris partibus anno MDCXXXXII, die XII iunii, in quo die consensum praestitit.

104. Frater Carolus Maccanti, lector, cooptatus fuit in priorem huius conventus et confirmatus ab admodum reverendo patre provinciali et magistro fratre Sancte Botti, subiitque huic oneri die ottavo iunii anno 1645.

Parum distabat a meta sui prioratus admodum reverendus pater magister frater Sanctes Botti, cum in provinciali capitulo Perusiae electus fuit in provincialem Romanae provinciae fere ab omnibus vocabulis.

105. Fratri Carolo Maccanti lectori successit prior frater Ambrosius Bantinus magister, et confirmatus fuit a patre provinciali fratre Dominico Galli magistro, et die 16 iunii 1648 prioratum possidere cepit. Et revolutis anno et octo mensibus, die 15 februarii 1649 per renuntiationem a prioratu liberatus est.

106. Frater Ioseph Barzantius, predicator generalis, cooptatus in priorem huius conventus et confirmatus subiit oneri die 23 februarii 1649.

107. Frater Thomas Caccia, filius Sancti Dominici de Perusio, suffragiis eligentium in unum coaptatis, in priorem huius cẹnobii unanimiter eligitur, ac inde a patre magistro fratre Cherubino Malaspina - tunc temporis priori provinciali, nunc autem Sancti Sepulcri episcopo - confirmatur. Hic pater prior, elapsis  *  *  *  mensibus, ab onere prioratus libenti animo se abdicavit. Gubernium autem conventus obtinuit anno a partu Virginis 1652, mense maii, die[3].

108. Frater Ioannes Dominicus Tiburtius, magister, electus fuit in priorem huius conventus anno a salute mundi 1655. Regere cepit die 20 februarii eiusdem anni, et confirmatus fuit a patre provinciali fratre Santes Botti magistro[4].


[1] Item 92 aggiunto da altra mano. Spunto cronologico: «... hoc anno 1613, existente priore patre fratre Reginaldo Cecchino florentino cive» (f. 20r).

[2]  MDCIIXX: proprio così! Gli ultimi numeri romani da intendere XX  meno II, ovvero MDCXVIII, come suggeriscono i successivi ricorsi grafici.

[3]  Segue a fine rigo parola evanita e d'incerta lettura.

[4]  Qui, a fine pagina, termina il testo della seconda parte. In bianco la pagina sucessiva, numerata 96 (= f. 96r). Di altri priori del periodo successivo, si possono trovare notizie nella prima parte, ff. 23r ss; nonchè nel Libro di vestizione e professione (1636-1761), del medesimo archivio conventuale.



finis

precedente successiva