⌂	Cronica conventus Sancti Dominici de Fesulis OP  ■  pars IV: fratres huius conventus defuncti et mortui, ff. 145r-168v (1418-1650)  ■

|f. 166v|

Iesus Maria

237. Frater Vincentius Artiminus, sacerdos, Beatissimae Virginis Annuntiatae in civitate Sancti Miniatis et Sanctae Monicae Florentiae extitit a confessionibus. Et cum iam esset aetate confectus, sanctissimis sacramentis munitus, terminum huic vitae mortali posuit in hoc sacro coenobio anno MDC * * * , die  *  *  *  .

238. Frater Iacobus Vulpinis, conversus, in Stiria^[1] diem suum obiit anno MDC * * * , die vero  *  *  *  , cum esset socius patris magistri fratris Ioannis Montauti in illis regionibus.

239. Frater Vigilantius, conversus, diem clausit extremum in hoc conventu anno MDC * * * , die vero  *  *  *  .

240. Frater Ioseph, conversus, aetate confectus, defunctus est in hoc conventu anno Domini MDC * * * , die  *  *  *  .

241. Frater Sebastianus Fibbialla fuit Romae in aecclesia Sanctae Mariae Maioris poenitentiarius, praefuitque pluribus monasteriis a confessionibus. Plenus annis nec non operibus bonis, haud scientiarum ignarus, religionis observantiae cultor, sacrosanctis sacramentis susceptis in hoc conventu obdormivit in Domino anno Domini MDC * * * , die  *  *  *  .

242. Frater Ambrosius Maria Ghiorius, iuvenis, e civitate Florentiae, Pisis studiis incumbens, in ipsomet aetatis flore, optimis moribus ornatus, sacramentis munitus decessit in conventu Sanctae Catharinae anno Domini MDCXXXXI, die 27 septembris.

243. Frater Petrus Maria, conversus, ex territorio parmensi, laboribus assiduus, observantiae religionis impiger, sacramentis subfultus, obdormivit in Domino anno Domini MDCXXXX *  *  * , die  *  *  *  .

244. Frater Dominicus de Garbo e civitate Florentiae, cum praefuisset a confessionibus monasterio Divi Vincentii in terra pratensi, Santi Laurentii ad Burgum et Divae Catharinae Prati, in ipsa terra in conventu Santi Dominici, post susceptionem sanctorum sacramentorum, animam Deo reddidit. Vitae extitit exemplaris, optimis moribus ornatus. Obiit anno MDCXXX, die  *  *  *  .

|f. 167r|

Iesus Maria MDCXXXXIII

245. Frater Timotheus Riccius, sacrae theologiae magister, concionator celebris et in modo dicendi pars oratoris prẹcipua, insignis, in praecipuis Italiae civitatibus ipsarumque illustrioribus aecclesiis cursum quadregesimalem implevit. Insuper integros annos in sacrarum scripturarum lectione cum animarum salute fẹliciter consumpsit. Sacratissimi rosarii beatissimae Virginis amator, excitator et cultor extitit semper. Munere moderatoris collegii ac universitatis conventus Bononiae fuit ornatus, nec non prioratus conventus Pistorii Divique Marci Florentiae. Ad levamen infirmorum fratrum in hoc coenobio admodum prẹfuit, erigens aromatariam officinam ab ipso annuo censu ditatam. Hydropisiae morbo correptus, haud semel sacris sacramentis munitus, animam Deo reddidit. In cuius transitu pie credendum est beatissimam Virginem auxiliatricem fuisse, pro cuius laude atque honore fere totam aetatem consumpsit. Obiit anno MDCXXXXIII, die XXXI maii, die dominico Sanctissimae Trinitatis; ac tumulatus in coemeterio fuit nostri conventus, cum os sepulchri aecclesiae haud corporis capax existeret^[2].

Notandum est, ut supra innuimus, ab anno 1612 usque ad annum praesentem 1643 ommissam fuisse diligentiam scribendi in hoc libro; unde factum est quod non eo ordine quo necesse erat, series rerum servata fuerit. Hinc evenit ut modo non suo loco describenda sit mors aliorum patrum, et praesertim qui subsequuntur.

246. Frater Angelus Antonii Chochii e civitate Florentiae, cum Hyspaniam petiisset studendi gratia et illhinc ad insulas Philippinas ad propagandam fidem, postremo pervenisset ad regnum il<l>ud permagnum chinensem, martyrii desiderio fragrans, labore atque inedia fractus, martyrii specie animam Deo reddidit atque in Domino obdormivit. Cuius felix obitus denunciatus fuit reverendissimo patri magistro generali fratri Niccolao Rudulfio^[3], ut literae apud eum inspiciuntur. Dies vero et annus, quia nobis haud innotuit, hic non ponitur.

247. Frater Ioannes Iacobi Cenninii e civitate Florentiae, lector et concionator perutilis, postquam verbo Dei et vitae integritate concionando in civitate Neapolis et Romae non parum animabus fidelium praefuisset, tandem Romae optimo exemplo religiosae observantiae huic vitae mortali terminum posuit, ut sempiterna illa in coelesti patria (quantum sperare licet) perfrueretur. Clausit extremum diem anno MDCXXX  *  *  * .

|f. 167v|

Iesus Maria 1643

248. Frater Anselmus Sirigattus e civitate Florentiae, prioratum huius conventus gessit necnon et pistoriensis; quo munere (gravi valetudine decumbens) ante prẹfinitum tempus deposito, Fesulas repetens diem clausit extremum XXIIII ottobris anno 1643, aetatis suae LXIII°, in hoc ipso coenobio, habita sacramentali confessione; non suscep<t>o sacramento eucaristiae morbi qualitatis causa prohibente, nec extrema unctione, mortis celeritate praeventus. Praefuit nonnullis monasteriis monialium confessor. Ex quo pie credendum est, suis laboribus perfuntum, veram aeternamque quietem in coelestibus possidere.

249. Frater Alexander Manninus e civitate Florentiae, cum prẹfuisset a confessionibus monasterio Sanctae Catharinae in terra pratensi et Divo Petro Martyri Florentiae, a suo priore missus ad concionandum ad aecclesiam Divi Bartolomei ad Castanianum in territorio Casentini, doloribus viscerum subitaneis correptus, suorum debitorum humiliter confessus, diem clausit extremum die XX^a martii, anno Domini MDCXXXXIII. Cuius corpus in eadem aecclesia Sancti Bartolomei quiescit.

250. Frater Petrus Martyr Ceffinius Florentinus, officio prioratus in suo conventu Divi Dominici Fesularum, in pistoriensi nec non in conventu Sancti Iacobi Sancti Miniatis optime perfunctus, insuper magisterio novitiorum candidissime et sindaci officio pluribus in conventibus peracto, iam aetate bonaque senectute confectus - cum optuagesimum primum annum complesset -, assiduis laboribus exantlatis, annum ac fere dimidium insuper in lectulo gravi valetudine immobilisque decumbens, eximium patientiae exemplar omnibus praebens, sacramentis munitus, disciplinae regularis observantissimus, ex hac vita migravit ut meliorem inveniret die XV maii 1644, Pentecostes.

251. Frater Ioannes Montautus, magister sacrae theologiae et predicator generalis, post cursum studiorum officio lectoris artium in hoc conventu perfunctus, prioratum Sancti Spiritus Senarum candidissime ac vigilantissime gessit. Hinc Stiriae et Carintiae in conventu Sancti Dominici de Grecio vicarius et regens per plures annos assumptus fuit. Deinde |f. 168r| in conventu Perusiae necnon Sanctae Mariae ad Quercum subiit regentis onus. Postea pro monasterio Sancti Vincentii in terra pratensi confessoris partes exercuit. Tandem electus Sanctae Catarinae Florentiae confessarius monialium, cum fere mense peracto in laetalem infirmitatem incidisset, sacramentis munitus e vita discessit. Concionandi labores in pluribus civitatibus cum animarum salute non illi defuerunt. Die 17 ottobris 1644, aetatis suae anno sexagesimo, migravit ad Dominum in conventu Divi Marci Florentiae, hora fere 12, cantantibus simul patribus pro faelici exitu ipsius animae Salve Regina; qui cum pervenissent ad illa verba «Eia ergo», nos reliquit, ut veram aeternamque laborum requiem - adiuvante deipara Vergine[sic] - inveniret.

252. Frater Basilius Boninus e civitate Florentiae, cum fungeretur officio sindicariae in conventu Sancti Miniatis diem clausit extremum, sanctis sacramentis munitus, die XIX decembris 1644, etatis suae anno LXVII°. Munus concionandi non inepte usque ad extremam senectutem esercuit; et cum esset optimis moribus imbutus nec non summae religionis observantiae obedientia abstrictus, prefuit magister novitiorum in nostro conventu. Nunc pie credendum eum aeternam invenisse quietem.

253. Frater Bernardus Altovitus Florentinus, cum subiisset onus prioratus Sanctae Catharinae Pisarum, nondum duobus mensibus completis a die suscepti oneris, ex hac vita excessit die XII augusti 1646, sacrosanctis sacramentis munitus, in eodem conventu. Vir arctissimae observantiae suae religionis et inculpabilis vitae.

254. Frater Ioannes Thomas de Feis Senensis, conventus Sancti Spiritus filius, cum esset hospes in hoc conventu, satis longa infirmitate decumbens, sacrosanctis sacramentis munitus diem clausit extremum die primo iulii, anno MDCXXXXVII^[4].

255. Frater Timoteus Mendex de Florentia, officium sindicarie gessit, et postea factus fuit socius monialium Sancti Laurentii de Burgo. Qui cum in morbum pestilentiale incidisset, mortem cum vita commutavit in hoc conventu, sacrosanctis sacramentis munitus. Diem clausit extremum die  *  *  *  maii, anno 1649.

256. Frater Antoninus Pandolfini de Florentia, lector huius conventus. Qui, cum complevisset officium confessorii monialium Sancti Dominici de Luca, statim in gravissimum |f. 168v| morbum incidit et ab illo patientissime sublatum; sacrosanctis sacramentis munitus, vitam temporalem reliquit ut gaudere possit cum Christo, anno 1649, die 27 augusti.

257. Die 25, hora octava, octobris 1650 discessit en hac vita et volavit ad patriam Paradisi anima reverendi patris magistri fratris Iacinti Ansaldi. Hic pater fuit prior in isto conventu, ẹtatis suẹ 37 annis. Fecit turribulum argenteum; incepit magnam pergulam, sed morte prẹventus non potuit ipsam complere, sed fecit supra medietatem. In sua renunciatione reliquit huic conventui 200 scuta ut fundaretur census pro isto conventu. Item magnam culturam fecit nedum in prẹdio quod dicitur Grillaie, verum etiam in nostra vinea. Fuit etiam prior in conventu Montis Politiani, confessarius monialium Sanctẹ Luciẹ de Pistorio, Sanctẹ Caterinẹ de Prato, Sanctẹ Luciẹ de Florentia; sed in isto monasterio complere non potuit 3 annum. Fuit in infirmitate tam longa patientissimus. Maxime desiderans, petiit santissima sacramenta et cruciabatur; quibus habitis, postea erat hilaris et quietus. Tandem cum maxima edificatione discessit ex hac vita, sicuti et semper vivet. Nos vero filii huius conventus tenemur semper orare apud Dominum pro isto nostro fratre, qui multum laboravit pro utilitate nostri conventus.

Idem(?) etiam fuit confessarius in monasterio monialium Columbe in conventu perugino, ibique fuit regens
die 15 augusti 1631^[5].

[2]  In margine destro altra mano aggiunge una nota che sfrutta al massimo gli spazi disponbili, e in più punti d'incerta lettura: «Nota. Corpus illius patris in conventum enumatum fuit et positum in sepultura fratrum in ecclesia a <fratre> Ambrosio <Bant>ino, magistro et priore, anno 1648, 29 iunii <.  .  . >entibus multis fami<.  .  .  .>  frater Ambrosius < .  .  .  > manu». Frater Ambrosius Bantinus è priore fiesolano dal 16 giugno 1648 al 15 febbraio 1650 del computo moderno (f. 56v). Giunta autografa del priore fra Ambrosigo? Solo ipotesi, ma la terrei presente, e da confermare da eventuali altre testimonianze certe.

[3]   Fra Niccolo Ridolfi da Firenze, maestro generale dal 1629 al 1644.

[4]   Questo frate muore sì nel convento fiesolano, ma era filius di altro convento, quello di Santo Spirito di Siena (convento domenicano dal 1448). Importante infrazione della norme che la cronaca si era data nel prologo.

[5]   Ultimi due righi aggiunti dalla stessa mano, con nuovo inchiostro nolto nero, con data cronica accapo. In margine sinistro di quest'ultima biografia, la medesima mano scrive: Etatis suẹ 55; ovvero "era 55enne quando in ottobre 1650 morì". Dati cronologici attendibili. Fra Giacinto emette professione il 17 febbraio 1616 (1615 del computo fiorentino), f. 121r; il brano «Hic pater fuit prior in isto conventu, ẹtatis suẹ 37 annis» da intendere: "fu priore del nostro convento quando aveva anni 37".

finis